Gedichten tijdens Wereld Bloeddonordag

Wereld Bloeddonordag had veel moois te bieden. Voor elk wat wils. Er was ruimte voor een lach en een traan. De zaal was ook helemaal stil toen drie donors een zelfgeschreven gedicht voorlazen.

Door: Gül Akcaova

Op 16 jarig leeftijd keek ik er al naar uit,
Heldhaftig, zonder erbij na te denken.
Want stel dat het mij overkomt ooit,
Waarom zou ik alleen willen nemen en niet geven?

Ik werd 18, eindelijk, het kunnen delen, verspreiden, keer op keer,
zonder erbij na te denken. Van spanning stond ik daar,
als een held, stevig in m’n schoenen.
Ik kwam iets geven, ik kwam iets delen!

Iedereen heeft er recht op, en iedereen verdient het.
Ik keek om me heen, vol verbazing, stond ik daar.
Nog steeds als een held, maar een jonge held.
Het was duidelijk dat ik onder het gemiddelde leeftijd zat, jammer genoeg.

Zo spannend mijn eerste keer was, zo spannend het nog steeds is.
De gedachte die ik elke keer heb, als ik in de stoel lig.
Stiekem denk ik dan aan karma:
wie goed doet, wie goed ontmoet.

Voldoening, zelfverzekerd, sterker sta ik op.
Maar stiekem doe ik ook een beetje iets voor mezelf.
Lopend naar de tafel kijk ik al uit naar al het lekkers
dat daar dan ligt, elke keer weer.

Maar niet te vergeten, zij staan er ook elke keer.
Altijd klaar om mij als held te ontvangen, en altijd met een glimlach.
Eerlijk gezegd hebben ze mij vaker naar huis gestuurd, dan dat ze van me hebben afgenomen.
Terwijl ik denk aan anderen, denken zij ook aan mij.
Stiekem zijn zij dus ook helden.

Mijn dank aan iedereen die dit mogelijk maken.
Mijn dank aan iedereen die weet dat geven
net zo belangrijk is als ontvangen.

Bloeddonor

Door: Mariëtte Jansen

Zou je graag bloeddonor willen zijn?
In gedachten zie ik ernstig zieke patiënten,
groot maar ook heel klein
Witte gezichten soms kale hoofden
en angstige ogen vol pijn en verdriet
Iemand die, als er geen bloed zou zijn
totaal geen toekomst meer ziet
Mensen die je lief hebt,
en liggen wachten in het ziekenhuis
Afhankelijk van een zak bloed
via een infuus of plasmamedicijnen voor thuis
Een slachtoffer die na een ernstig ongeluk op straat
Zwaar gewond, fors bloedverlies, bijna dood gaat
Mevrouw, wilt u voor mij en alle anderen bloeddonor zijn?
Ik kijk op een meisje van 3 jaar zo klein?
Mijn hart gaat sneller slaan,
Ik ben bang voor naalden zeg ik en voel me heel erg schuldig
Er glijd een traan over haar wang,
maar zij bleef vechten en wachtte geduldig
Wie gaat er helpen, Wie red hun leven?
Door een simpele bloed of plasmadonatie te geven?
Opeens werd ik uit mijn gedachten gehaald
In mijn omgeving zag ik iemand ernstig ziek opknappen
na een bloedtransfusie en werd er toen pas bij bepaald
Hoeveel een bloeddonatie kon redden,
hoe hard het nodig is voor een mensenleven en kreeg inzicht
Toen zei ik Ja tegen het kleine meisje, ik word jullie nieuwe donor en de mooiste lach kwam op haar lieve gezicht
Langzaam zie ik mijn bloed uit mijn lichaam lopen,
en lig vol trots en zonder angst in mijn doneerstoel
Mijn angstig voorgevoel heeft plaatsgemaakt
voor een mooi en levensreddend doel
Daar gaat mijn bloed,
een nieuwe weg voor een gezond lichaam,
gegund voor ieder mens
Het geluksgevoel van mij
om dit voor mijn medemens te mogen doen is intens
Een kleine moeite, groot gebaar en gezichten erg blij
Wij hebben het gered, het is voorbij
en mogen terug keren in de maatschappij.

Bloedserieus

Door: Sylvia Schiechel

Daar lig je dan mijn lief, blozend, pasgeboren,
zo roerloos-ongewoon, zo plompverloren.

Daar lig je dan mijn lief, opgebold, gescheiden,
zo purperrood-ontsteld, zo ikkig-eigen.

Ach, kom op, je kunt mij echt wel missen,
tot je aanstonds fris mag stromen
door Helena, Frans en Riet.

Daar lig je dan mijn lief, meedogenloos steriel,
vaarwel, het ga je goed,
een tere blik, een laatste keer,
het was mij weer volstrekt een eer.